خطر وقوع فاجعه انسانی در منطقه کوبانی

داعش تسلیحاتی زیادی در عراق به دست آورده‌ و بر حملات خود به سمت کوبانی یکی از شهرهای کردستان سوریه با جمعیت حدود پانصدهزار نفر افزوده‌ است. تا کنون نیروهای نظامی کرد، که در «واحدهای حفاظت مردمی» وابسته به «حزب اتحاد دموکراتیک» سازمان یافته‌اند، توانسته‌اند علی‌رغم اینکه تنها به سلاح‌ها و تجهیزات سبک دسترسی داشته‌اند از پیشروی نیروهای داعش و سقوط کوبانی جلوگیری کنند. اما چشم‌انداز توانایی آن‌ها در مقابله با نیروهای بسیار مجهز‌تر داعش که اکنون از نفرات بسیار بیشتر و پشت جبهه و امکانات تدارکاتی بسیار وسیع‌تری نیز برخوردارند چندان امیدوارکننده به نظر نمی‌رسد. به همین منظور کمیته گزارشگران حقوق بشر با یکی از منابع آگاه در منطقه گفتگویی انجام داده که در ادامه منتشر می شود. کمیته گزارشگران حقوق بشر: موازنه قوا را در جنگ بین کرد‌ها و داعش چگونه می‌بینید؟ نیروهای داعش بعد از تسخیر موصل، توانسته‌اند به سلاح‌های سنگین غنیمت گرفته شدن از ارتش عراق دسترسی پیدا کنند. سلاح‌های پیشرفته‌ای که متعلق به ارتش یک کشور است. بخشی از این سلاح‌ها به سرعت به کردستان سوریه منتقل شد و با استفاده از ان‌ها حملات به کردهای سوریه و مشخصا مردم کوبانی شدت گرفت. هدف مشخص داعش، تسخیر شهر کوبانی و سپس پیشروی به سمت همه مناطق آزاد شده کردستان سوریه است. و به دلیل مقاومت مردم این مناطق، در صورت موفقیت داعش، با یک فاجعه انسانی مواجه خواهیم بود. نیروهای ی.پ.جی در آنجا متحدانی هم دارند؟ مثلا از شرق کردستان یا از کردستان عراق؟ نیروهای «یگان‌های مدافع خلق» تنها نیروی نظامی فعال در کردستان سوریه هستند. هرچند در برخی مناطق تشکیلات دیگری تحت عنوان «جبهه الاکراد» هم هر از چند گاهی به «یگان‌های مدافع خلق» ملحق می‌شود. اما واقعیت این است که نبرد کوبانی از لحاظ نظامی یک نبرد نابرابر است. به این دلیل که یک طرف از همه نوع سلاح‌های سنگین از جمله توپ و تانک و انواع موشک برخوردار است. و طرف دیگر با کمبود سلاح مواجه است. تا این لحظه همه مردم کوبانی اعم از زنان و جوانان و سالمندان مسلح شده‌اند و با ملحق شدن به «یگان‌های مدافع خلق» در حال نبرد با داعش هستند. همچنین باید گفت که داعش در این جنگ از حمایت برخی قدرت‌های منطقه برخوردار است. اما کردهای سوریه هیچ حامی و پشتیبان منطقه‌ای وجهانی ندارند. «یگان‌های مدافع خلق» هیچ حامی دولتی در منطقه ندارند. از آغاز بحران سوریه آن‌ها اعلام کردند که نه با اپوزیسیون می‌جنگند و نه با بشار است. اما هر کسی هم که به آن‌ها حمله کند از خود دفاع خواهند کرد. استراتژی یگان‌های مدافع خلق این بوده که مانع از ورود نیروهای ارتش از یک سو و نیروهای جهادی از سوی دیگر به کردستان سوریه شوند. از لحاظ معنوی و سیاسی کردهای سوریه در بین کرد‌ها حامیان زیادی دارند. در عراق، اتحادیه میهنی کردستان و جنبش تغییر و در ترکیه، حزب کارگران کردستان. در بین گروه‌های کردایرانی هم پژاک اعلام کرده که...