ﺻﺎﺩﻕ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﮐﻪ :
ﺗﻮﯼ ﯾﮏ ﺟﻤﻌﯽ ﺑﯽﺣﻮﺻﻠﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻣﺠﻠﻪﺍﯼ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭﺭﻕ
ﺯﺩﻡ،ﻣﺪﺍﺩ ﻻﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﻫﻤﯿﻨﮑﻪ ﺗﻮﯼ ﺩﻟﻢ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ ﺳﻪ ﻋﻤﻮﺩﯼ
ﯾﮑﯽ ﮔﻔﺖ: ﺑﻠﻨﺪ ﺑﮕﻮ
ﮔﻔﺘﻢ ﯾﮏ ﻭﺍﮊﻩﯼ ﺳﻪ ﺣﺮﻓﯿﻪ، ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺳﺖ
ﺣﺎﺝ ﺁﻗﺎ ﮔﻔﺖ: ﭘﻮﻝ
ﺗﺎﺯﻩ ﻋﺮﻭﺱ ﻣﺠﻠﺲ ﮔﻔﺖ: ﻋﺸﻖ
ﺷﻮﻫﺮﺵ ﮔﻔﺖ: ﯾﺎﺭ
ﮐﻮﺩﮎ ﺩﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ: ﻋﻠﻢ
ﺣﺎﺝ ﺁﻗﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﮔﻔﺖ: ﭘﻮﻝ ﺍﮔﻪ ﻧﻤﯽﺷﻪ ﻃﻼ، ﺳﮑﻪ
ﮔﻔﺘﻢ: ﺣﺎﺝ ﺁﻗﺎ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻧﻤﯽﺷﻪ
ﮔﻔﺖ: ﭘﺲ ﺑﻨﻮﯾﺲ ﻣﺎﻝ
ﮔﻔﺘﻢ: ﺣﺎﺝ ﺁﻗﺎ ﺑﺎﺯﻡ ﻧﻤﯽﺷﻪ
ﮔﻔﺖ: ﺟﺎﻩ
ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻡ ﺑﺎ ﺗﻠﺨﯽ ﮔﻔﺘﻢ : ﻧﻪ ﻧﻤﯽﺷﻪ
ﺩﯾﺪﻡ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪ
ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﭘﯿﺮ ﮔﻔﺖ: ﻋﻤﺮ
ﺳﯿﺎﻭﺵ ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮔﻔﺖ: ﮐﺎﺭ
ﻣﺤﺴﻦ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻭﺍﻡ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ: ﻭﻗﺖ
ﯾﮑﯽ ﮔﻔﺖ: ﺁﺩﻡ
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﯾﮑﯽ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍ
ﺧﻨﺪﻩ ﺗﻠﺨﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻣﺪﺍﺩ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺳﺮﺟﺎﯾﺶ ﻭﻟﯽ ﺩﺭﯾﺎﻓﺘﻢ،
ﻫﺮﮐﺲ ﺟﺪﻭﻝ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ، ﺗﺎ ﺷﺮﺡ ﺟﺪﻭﻝ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ
ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﻭﺍﮊﻩﯼ ﺳﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭ
ﻧﻤﯽﺁﯾﺪ .
...
ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻮﺩﮎ ﭘﺎﺑﺮﻫﻨﻪ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻔﺶ
ﮐﺸﺎﻭﺭﺯ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺑﺮﻑ
ﻻﻝ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺳﺨﻦ
ﻧﺎﺷﻨﻮﺍ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﻧﻮﺍ
ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﻧﻮﺭ
ﻭﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪﺍﻡ
ﻭﺍﮊﻩﯼ ﺳﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﺟﺪﻭﻝ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﭼﯿﺴﺖ ؟